Precies in het midden van het 1,7 m2 grote onbewoonde eiland Klein Curacao, staat de iconische roze vuurtoren. De eerste vuurtoren werd gebouwd in 1850, maar werd vernietigd door verwoestende orkanen in 1877. De volgende vuurtoren, die nog steeds staat, werd gebouwd in het binnenland van het eiland. Het was de thuisbasis van onverschrokken vuurtorenwachters, die in de aangebouwde woning verbleven, zonder stromend water of elektriciteit.
Het staat nu alleen op het midden van het eiland. De houten trap naar de top van de vuurtoren is nog steeds intact, net als de twee verdiepingen van de woning. De 22 meter hoge toren moest drie keer worden herbouwd, maar functioneert nog steeds. Vanwege de vele scheepswrakken was het opnieuw in gebruik nemen van de vuurtoren meer dan nodig. Ondanks alle technologieën die we vandaag gebruiken, is Klein Curaçao nog steeds een zeer moeilijk eiland om omheen te manoeuvreren. Nog niet zolang geleden, in 1982, strandde een grote olietanker, de Maria Bianca Guidesman, aan de windzijde van Klein Curacao. En niet alleen schepen, maar ook jachten zijn het slachtoffer geworden van de wilde zeeën. In 2008 kreeg de lichttoren een LED lamp op zonnepanelen dat nog elke 15 seconden knippert.
Klein Curacao is een laag gelegen, plat eiland waardoor het moeilijk te zien is vanaf de brug van een schip. Het eiland is zelfs "een waardeloze klip" genoemd en ligt "het verkeer op zee in de weg". En inderdaad, veel scheepswrakken liggen op Klein Curacao vanwege de zeer sterke stromingen en de meedogenloze noordoostelijke wind. Deze combinatie van wind en stroming maakt het zelfs voor de beste kapiteins erg moeilijk om hun schip langs het eiland te sturen.
